
زن که باشي همه ديوانگي هاي عالم را بلدي؛
ميتواني زير لب ترانه بخواني و آشپزي کني...
ميتواني جلوي آينه موهايت را شانه کني و حس کني نگاهش را..
ميتواني ساعتها به اميد گره خوردن شالش دور گردنش ببافي
و در هر رج بوسه بکاري براي روزهاي مبادا که کنارش نيستي...
زن که باشي بايد صبور باشي،
مدارا کني ،
و با همه ي بغضت لبخند بزني...
زن که باشي...هزار بار هم که بگويد:دوستت دارد!!!
بازهم خواهي بپرسي:دوستم داري؟؟؟
و ته دلت هميشه خواهد لرزيد...
نظرات شما عزیزان:
برچسبها: